moje małe szczęścia

Dekorowanie domu w tym roku idzie mi wyjątkowo opornie...szczerze mówiąc, sama nie wiem skąd się to wzięło...co roku z niecierpliwością czekałam na grudzień, na śnieg, dekorowanie, pieczenie, na szykowanie się do Wigilii i Bożego Narodzenia. A w tym roku jakby ta magia uleciała.. nie wiem, czy przez brak czasu, nadmiar pracy, czy ze względu za zamieszanie lokalowo-prezentowe związane z Wigilią... nawet specjalnie kupiona płyta z ulubionymi piosenkami świątecznymi na razie nie działa... Mam nadzieję, że to jakiś mały kryzys po prostu jest i w jednym momencie wszystko się odmieni :) całe szczęście mamy obmyslone prezenty, trzeba je tylko kupić...Menu nasze domowe również ustalone, przyjeżdża siostra z córkami i szwagrem z Poznania, więc razem z moją córka i siostrzenicą będzie nas 8 kobiet dużych i małych :) Więc może jednak jest się na co cieszyć i na co czekać... W pokoju- bo o mieszkaniu na razie nie ma co mówić- krople świątecznej czerwieni ożywiają szaro-białe otoczenie :) ...

W kuchni do przymiarki został wywołany nowy obrus ( taki niewyprasowany...) i zasłonka. Do ich uszycia posłużyła mi- a raczej mojej zdolnej siostrze- tkanina pościelowa z jakiejś starej serii Ikei. Wiem, że kwiaty i zielenie akurat nie są teraz najbardziej na miejscu, ale nie mogłam się już doczekać efektu :) Kuchnia w tej chwili w ogóle ma teraz ostatnie chwile spokoju. Moja córka już od jakiegoś czasu usilnie namawia napieczenie pierniczków ( bardzo chce zanieść do przedszkola :) lub babeczek, koniecznie z różowym kremem na wierzchu ( wiadomo, kolor małych księżniczek)- także w ruch pójdzie duży i mały wałek, dwa stanowiska kuchenne zostaną zajęte przez dużą i mała kucharkę i zacznie się pieczenie:) Poza tym córka nasza uwielbia kuchenne zajęcia, szczególnie własnie gotowanie. Od prawie 1.5 roku ( a ma ich niecałe 4) pomaga co niedzielę w robieniu rosołu- obiera warzywa, wrzuca przyprawy, wącha czy wszystko ma aby odpowiedni aromat i dopiero wtedy pozwala wstawić rosół. Żadne piecz...

No cóż... ponad dwa miesiące milczenia na blogu....Trochę przez nawał pracy i zajęć, trochę przez lenistwo, a trochę też z braku weny i szukanie wymówek, że przecież światło do zdjęć nie takie jak trzeba... Powracam więc nieśmiało z przepisem na grudniowego kurczaka rodem z biedronkowej gazety Moje smaki życia. Przepis znalazł i obiad wykonał mąż, więc tym bardziej docenić należy trud wykonania ;) Cytrusowy kurczak z marchewką: udka kurczaka sztuk 8 4 szt marchewki 2 pomarańcze 2 łyżki koncentratu pomidorowego cebula dymka sól Koncentrat wymieszać z sokiem z jednej pomarańczy i 2 łyżkami oleju, zamarynować udka kilkanaście minut w chłodnym miejscu. Marchewki obrać, przekroić wzdłuż na kilka części, pomarańczę i cebulę pokroić w plasterki. Naczynie żaroodporne natłuścić, ułożyć marchewki, na nich plastry pomarańczy i cebuli, na wierzchu ułożyć udka i piec ok. 50 min w 180 st.C. Pod koniec zwiększyć temperaturę, żeby udka się ładnie przyrumieniły. Podawać z ryżem. 

Weekend był intensywny...w piątek po pracy wsiedliśmy w auta i obraliśmy kierunek na Bukowinę Tatrzańską. Mieliśmy się szkolić i integrować:) każdy wie, jak wyglądają wyjazdy integracyjne... na szczęście nasz szef, to osoba, która i się pobawi i chętnie gdzieś pójdzie. Także udało nam się złapać piękne chwile podczas kilkugodzinnej wyprawy na Gęsią Szyję. Ja- od 4 lat poza szlakiem, która przymierza się do wejścia na jakąś mała beskidzką górkę- pokonałam trudności: miękkie kolana, przyspieszony i urywany oddech, drżące uda, pragnienie i weszłam na te ponad 1400m:) i nie żałuję! Piękne widoki zrekompensowały zmęczenie, poczułam się lekka, wolna i tak naładowana energią...! przypomniało mi się, dlaczego kocham góry :) właśnie za to uczucie, kiedy się jest już tam, na szczycie :) chyba nie ma lepszego;) A na te zdjęcia będę patrzeć i się motywować do dalszych wędrówek :))

W sypialni pojawiły się nowe-stare zasłony. Miałam ochotę na jakąś zmianę, ale za bardzo nie miała, funduszy na radykalne metamorfozy. Ze starych bawełnianych zaslon z Ikei i kupionego tam nie-wiadomo-po-co materiału w róże poprosiłam siostrę o pomoc w uszyciu czegoś nowego ( tzn ona szyła, ja tylko wspierałam duchem). W jedno popołudnie powstały więc nowe zasłony do sypialni oraz do kuchni. Dzisiaj pokazuję te pierwsze :) Jak dla mnie-rewelacja :) dziękuję siostzyczko :*

Do Pszczyny mamy niecałe 20km, więc odwiedzamy to małe miasteczko dość często. Uwielbiam przechadzać się po Parku Zamkowym jesienią, kiedy drzewa mienią się setkami barw oraz latem, kiedy jest zielono i można leniwie spacerować alejkami, mostkami, przysiąść w herbaciarni... Dodam, że w zamku pszczyńskim, w jego archiwum, przygotowywałam pracę magisterską, tym bardziej więc odczuwam sentyment do znajomych kątów :) Tym razem we wrześniowe niedzielne przedpołudnie wybraliśmy się do zagrody z żubrami. Myślałam, że zajmie nam to parę minut, a okazało się, że sama zagroda to takie bardziej mini zoo, bardzo kameralne, przed godziną 12 tłumów nie było, zaledwie kilka rodzin z dziećmi :) Na terenie tym znajduje się budynek z eksponatami ( wnętrze domów oraz wypchane zwierzęta z okolicznych puszczy), salą multimedialną oraz zagrody z sarnami, żubrami, owcami, ale i klatki z królikami czy ptakami. Nie starczyło nam już czasu na kolejną atrakcję, czyli zobaczenie " jak mieszkają księżniczki...

Chwilowa wizyta u ciotki zaowocowała przepisem na pyszny dżem z cukinii i zapasem cukinii na tenże dżem. Ciocia ma w swoim przydomowym ogródku jeszcze sporo innych warzyw i owoców, a znając jej świetną kuchnię i oszczędność, to spiżarnię na zimę ma już nieźle zaopatrzoną :) U nas zapasy też się pojawiają, ale o naszych przetworach będzie osobny wpis :) Dostałam też wielki bukiet słoneczników i stoją one teraz w każdym pomieszczeniu przypominając, że mamy coś takiego jak złota jesień ( a nie zimna i ulewna...) Dżem z cukinii * 2,5 kg cukinii * 3/4 kg cukru cukinię zestrzeć natarce z dużymi oczkami, zasypać cukrem i zostawić na 8h. Po tym czasie przesmażyć całość ok. 1h, potem dodać: * 1 łyżeczkę cynamonu * 1/2 łyżeczki imbiru * goździki- starte na drobno * skórkę z pomarańczy * sok z połowy cytryny * 3 galaretki o dowolnym smaku ( ja dałam pomarańczową i cytynową) całość smażyć jeszcze 30 min, przełożyć do słoików i zapasteryzować :) Pachnie i smakuje obłednie...

Urlop skończył się tydzień temu, ale to wcale nie znaczy, że już całkiem żyjemy pracą :) cały czas wspominamy tegoroczny pobyt nad morzem, oglądamy zdjęcia, rysujemy morze, statki, mewy, układamy pamiątki :) Wyjazd zaliczamy do bardzo udanych, mimo kilku niewielkich wpadek, jakie zaserwowaliśmy sobie wybierając takie, a nie inne wycieczki. Ale od początku....po ponad 10-godzinnej jeździe i szybkim zakwaterowaniu się w domku pognaliśmy nad morze, żeby dzieciaki wiedziały co je czeka :) odtąd ulubioną zabawą było rzucanie kamyczkami do morza, zabawa w piasku lub skakanie przez fale. Nie straszna nam była temperatura Baltyku w tym czasie- całe 17st C, ani temperatura powietrza ( podobno 21st C). Plażowaliśmy po kilka godzin dziennie, zaopatrzeni w termosy z kawą, herbatą, prowiant dla dzieci i dorosłych :) Wycieczka, która mozna zaliczyć do wtopy to... Mielno. Tak, wiem- tam się nie jeździ! Ale skusiło nas Oceanarium. Miało być pięknie, dziewczyny nastawiły się na pokaz o wiele wi...

Rano, po śniadaniu i uszykowaniu się do pracy poszłam jak zawsze do sypialni- odsłonić rolety. I co ukazało się moim oczom? Piękna tęcza :))) zaczynała i kończyła się w obrębie 50m, cała ma "moim" osiedlu :)) stałam i patrzałam jak zaczarowana ciesząc się chwilą i czerpiąc z niej energię na cały dzień. Natura jest piękna :))

Nareszcie doczekaliśmy tego dnia- ruszamy na zasłużony wypoczynek :) 9 dni nad naszym morzem, w małej miejscowości, w pięknym domku, blisko plaży... Odliczamy godziny do 23.00 i ruszamy. Do pokonania cała Polska, z południa na północ, 650 kilometrów. Do usłyszenia PO :)))) piasek i muszelki z Jantara, z 2009 roku :) a to już Julka trenuje wydłubywanie muszelek z naszej mini-plaży ;-)

Ostatnio zasmakowały nam polędwiczki wieprzowe, które jemy na różne sposoby. Jednym z nich były polędwiczki duszone w miodzie pitnym. Niebo w gębie! dodaję przepis na polędwiczki- dla zainteresowanych ;) Polędwiczki wieprzowe w miodzie pitnym 1 kg polędwiczek wieprzowych łyżeczka miodu po łyżeczce majeranku i tymianku 2-3 łyżki musztardy dijon po łyżce masła i oliwy ok.szklanki miodu pitnego trójniaka szklanka śmietany kremówki sól, pieprz  Mięso pokroić na plastry i rozklepać dłonią, oprószyć solą i  pieprzem. Miód wymieszać z ziołami, posmarować kotlety i schłodzić ok.30 min. Następnie zrumienić na maśle podsmażonym z oliwą. Zalać miodem pitnym i dusić. Miękkie mięso wyjąć, do naczynia w którym się dusiło wlać śmietanę, gotować aż sos zgęstnieje. Doprawić do smaku, włożyć polędwiczki i mocno podgrzać. Smacznego :) przepis z Claudii nr 7/2013 Innym ulubieńcem zostało ciasto kruche z budyniem i owocami. Robiłam już z porzeczkami oraz malinami i borówkami...

Inspiracją do wprowadzenia różu w pokoju dziennym był bukiet ślicznych goździków. Postanowiłam,że odpoczniemy od intensywnych żółci właśnie przy tym kobiecym kolorze :) Wazon z kwiatami wędrował z miejsca na miejsce, żeby stać się coraz to nową dekoracją :)